Szukaj na tym blogu

niedziela, 4 maja 2014

Jennifer Lee Carrell - "Wciąż mnie prześladują..."



„Oto najstarsza z pokus. Nie władza, nie złoto, za które ją kupisz, nie miłość ani nawet głębokie, trawiące duszę płomienie żądzy. Tym, czego pragniemy najbardziej, jest wiedza. Ale nie każda wiedza. Pragniemy wiedzy zakazanej, nieśmiertelnej, uwodzicielskiej i zdradliwej niczym błędny ognik migocący jak nieziemski owoc wśród ciemnych gałęzi.”


Opis:


Kolejna książka autorki bestsellerowego Szyfru Szekspira! Kate, młoda uczona i reżyserka, dostaje propozycję wystawienia „Makbeta”. Prace nad najbardziej tajemniczą ze sztuk Barda szybko zmieniają się w koszmar. Gdzie znika część aktorów? Kim jest martwa kobieta, leżąca w pobliskim lesie? Czy nad dramatem faktycznie ciąży klątwa? A może ktoś ma powody, by wykorzystać „makbetowskie” fatum do całkiem innych celów? Zaskakujący thriller o prastarych kultach, nawiedzonym manuskrypcie i samym Szekspirze – enigmatycznym autorze zagadkowych dzieł.

http://www.empik.com/wciaz-mnie-przesladuja-carrell-jennifer-lee,prod59377762,ksiazka-p

Moja ocena: 5/10


Po „Szyfrze Szekspira” postanowiłam dać szansę kolejnym przygodom z Kate Stanley. Tak jak Szyfr był w jakiś sposób zaskakujący, tak druga część to taki odgrzewany kotlet. Kolejny raz mamy przygodę z Szekspirem, co nie byłoby takie złe gdyby nie schematyzm. Do kotła „fabuły” wrzucono trochę kryminalnej zagadki, kapkę historii oraz wiedzy o religii i ezoteryce (z nimi wiążą się dość niepasujące elementy „fantastyczne”, które tak właściwie za wiele nie wnoszą).
„Świetność geniuszu Barda zasadzała się po części na skali i rozmaitości jego dzieł: różnorodności nastrojów – od wygłupów po tragizm – i postaci – od niewinnych dziewcząt po wiekowych królów, od wesołych opoków po mordercze królowe, od podstępnych, cynicznych łotrów po porywczych młodzieńców marzących o bohaterskich czynach. Surowcem swoich sztuk uczynił fundamentalne ludzkie doznania, od narodzin po śmierć, wszystkie namiętności: miłość, pożądanie, nienawiść, wesołość, chciwość, zazdrość, gniew i zemstę.”
Kolejny raz fabuła opiera się na podstawowym celu – odnalezieniu zaginionego rękopisu. Znów mamy bogatego protektora (tu protektorkę), który potrafi załatwić wszystkie kontakty i pieniądze. Jak zwykle pojawia się ktoś spokrewniony z osobami z czasów Szekspira. Wszystkie działania są ponownie w większości nielegalne, co powoduje ściganie przez policję. Powiedziałabym ironicznie, że jak zwykle Ameryka jest najważniejsza. Staje się przymusowym celem wyprawy, dzieją się tam jedne z ważniejszych akcji. Pominę może fakt jak często się składa, że zawsze w chwilach, kiedy nie powinno być już z danej sytuacji wyjścia, pojawiają się odpowiednie osoby i dowody, które pchają fabułę do przodu. Jesli jest jakaś postać albo zawsze zna on(a) kogoś kto pomoże lub pracuje właśnie tam gdzie trzeba się dostać. Najbardziej rażące są przedmioty lub rzeczy, których nikt inny nie posiada, nie wiadomo skąd są, a dane postacie wyciągają je jak z kapelusza. ^^
„Oto wspaniały przykład pisarskiej wielkoduszności. Z przesądu, który doprowadził do tortur i śmierci tysięcy, Szekspir uczynił jedną z największych scen komicznych w historii dramatu.”
Gdy przymknie się oczy na wszystkie elementy, które wymieniłam powyżej, lektura jest znośna. Nic nadzwyczajnego. Da się przeczytać. Żadne szczyty literatury to nie są. Jednak te wszystkie elementy związane z Szekspirem, bardziej lub mniej prawdopodobnie są ciekawe. No i tu jest szkopuł. Gdyby to było przedstawione na „czysto” jako powiązanie twórczości autora z religią i okultyzmem, jest to samo w sobie interesujące. Jednak autorka postanowiła pójść dalej i by to bardziej uwiarygodnić posunęła się do dodania elementów fantasy. I to razi. Albo decydujemy się na quasi-akademicki charakter albo na fantasy. Tutaj wyszedł taki mały potworek.
„Są rzeczy, które raz widziane pozostają w człowieku na zawsze. Nie da się ich zapomnieć ani wymazać.”
Osobiście może nie uważam książki za typowe zmarnowanie czasu, ale nie polecam, jeśli ktoś ma jakieś inne książki na oku. To taka książka, którą można przeczytać z braku laku po wypożyczeniu z biblioteki. Bardzo wysoko oceniłam „Szyfr” bo miał w sobie to „coś”, jakoś potrafił przyciągnąć i zatrzymać. Oczywiście miał swoje za uszami, ale dla mnie nie wpływało to tak bardzo na odbiór. Tutaj to wszystko kłuje w oczy.

 ***
Z cyklu wspomniane w książce:

Muzyka:

– The Rolling Stones - „Sympathy for the Devil”


Książki:

– William Beckford - „Vathek”



*** 
Całkiem subiektywnie:

"...Przed siebie idziesz i zabijasz
nic nie czując w serce sztylet wbijasz
Lady Makbet - jedna z tysięcy
Ty - Lady Makbet o brudnych rękach

chcesz więcej, więcej, chcesz ciągle więcej
byle więcej, więcej, za każdą cenę
Byle więcej, więcej, więcej niż masz
więcej, więcej, więcej niż On ci dał
więcej, więcej, więcej niż cały świat
więcej!..."

9 komentarzy:

  1. o, a zapowiadała się kusząco - cóż czasem pozory mylą :)

    OdpowiedzUsuń
  2. A już miałam nadzieję, że to będzie coś wartego uwagi.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W rodzaju książek, które by można przeczytać gdyby nie było żadnych innych.

      Usuń
  3. Jeśli z braku laku to ja nie mam ochoty sięgać po tę książkę, bo u mnie czas jest na wagę złota i ciężko znaleźć choćby wolną chwilkę, a jeśli już znajdę, to wtedy szukam naprawdę intrygujących mnie powieści, a powyższa niestety mnie nie zaciekawiła.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiele jest takich osób, więc jesli się nie jest maniakiem twórczości Szekspira, to można sobie ją podarować.

      Usuń
  4. Książka nie dla mnie. Nawet jakbym była jeszcze trochę zainteresowana, to samo to, że tak słabo ją oceniłaś, odebrałoby mi na nią ochotę. Szkoda marnować mi czasu na opowieść, która (jestem w 90% pewna) mi się nie spodoba :)
    Zapraszam do sb na konkurs, może któraś z nagród wpadnie Ci w oko ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Prawidłowo, nie ma co się męczyć chyba, że interesuje nas jakoś tematyka. Zajrzę ;)

      Usuń
  5. Hm pomyślę nad nią, ale w najbliższym czasie z pewnością się nie pokuszę.

    OdpowiedzUsuń

Będzie mi niezmiernie miło za każdy komentarz. Jednakże namolnego spamu nikt nie lubi, podobnie zresztą jak "hejtingu". Jeśli chcesz kogoś poobrażać to radzę użycie tego fajnego krzyżyka w prawym górnym rogu. Komentarze tylko spamujące lub obraźliwe będą usuwane.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...