Szukaj na tym blogu

środa, 10 sierpnia 2016

Erik Axl Sund - „Śmiercionośny upominek”

Sund - Śmiercionośny

Opis:

Do decylitra wódki dodaj jeden decylitr detergentu.
Wypij śmiertelną mieszkankę, ale nie wymiotuj.
Nawet wtedy, gdy wychylasz kolejną szklankę.
I następną.

Szwecję zalewa fala samobójstw. Młodzi ludzie w całym kraju odbierają sobie życie w różne, makabryczne sposoby. Łączy ich jedno: zainteresowanie muzykiem o pseudonimie HUNGER, który jest częścią najbardziej ekstremalnej i mrocznej subkultury muzycznej ukrytej w podziemnym świecie.

Jens Hurtig, który zastępuje komisarz Jeanette Kihlberg, prowadzi śledztwo w tej nietypowej sprawie. Przy zwłokach policja znajduje stare kasety magnetofonowe z nagraną na nich domowym sposobem muzyką różnych zespołów z połowy lat osiemdziesiątych. Jak się okazuje, wszystkie kasety miały wcześniej jednego właściciela.

Simon żyje gdzieś na marginesie. Całe dnie spędza w mieszkaniu w dzielnicy Söder w Sztokholmie, gdzie pisze teksty i planuje koncerty. Pewnego dnia także otrzymuje zagadkową taśmę. Czeka na odpowiedni moment, by wypełnić instrukcje… Czy uda się go uratować?

 

Moja ocena: Oby więcej takich (*****)

 

Co dwie głowy to nie jedna


Jak już wspominałam przy tekstach o serii „Oblicza Victorii Bergman” (Obłęd, Trauma, Katharsis) Erik Axl Sund to pseudonim literacki dwóch mężczyzn: Jerkera Erikssona i Håkana Axlandra Sunquista. Razem tworzą bardzo dosadne, wręcz brutalne teksty, które kryją w sobie wiele odniesień do tego co dzieje się w ówczesnej Szwecji, a szerzej - Europie. Dalej nawiązują do wątku imigrantów, choć w trochę mniejszym stopniu, a wprowadzając do nowej historii znane nam postacie wydaje się, jakby to był swoisty ciąg dalszy.
Czy człowiek żyje, jeśli nikt na niego nie patrzy? A może żyje tylko dlatego, że ktoś go widzi?

Jak cię widzą, tak cię piszą


Książka porusza temat stereotypu, który łączy się z pewnymi rodzajami muzyki. Ktoś ubierający się na czarno i słuchający szeroko pojętej ciężkiej muzyki na 99 % musi być satanistą, jeść koty, być brutalem, wandalem, samobójcą itd. Wszelkie przejawy przynależności jednostki do subkultury przez osoby w jej otoczeniu odbierane są negatywnie. Ten temat wydaje się tym ciekawy, że autorzy są żywo związani z rynkiem muzycznym w swoim kraju.
Można przeszkodzić mordercom, gdy chcą kogoś zabić, ale jak, do cholery, powstrzymać samobójców?

Epidemia


„Śmiercionośny upominek” oscyluje wokół plagi, jaką staje się fala samobójstw. Mimo ciszy panującej w mediach, młodzi ludzie masowo postanawiają odebrać sobie życie. Robią to na różne, czasem wręcz wymyślne sposoby. Wszystkie samobójstwa łączą jedynie tajemnicze kasety z muzyką, w których wielkie znaczenie ma data urodzin konkretnych osób. Muzyka w tak makabrycznym kontekście nabiera nowego znaczenia, staje się czymś złowróżbnym, osnutym tajemnicą i niebezpiecznym.

Polecam! Choć ostrzegam, że to książka dla ludzi o mocniejszych nerwach. O dziwo słuchałam książkę w formie audiobooka i jestem zadowolona pracą lektora - sprawił, że odczułam tą książkę jeszcze mocniej.

6 komentarzy:

  1. Brzmi intrygująco, choć i przerażająco! Z chęcią przeczytam książkę i mam nadzieję, że wywrze na mnie równie mocne wrażenie :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Myślę, że mogłaby mnie zaciekawić. Interesująca fabuła.

    OdpowiedzUsuń
  3. O coś dla mnie, przeczytać chcę koniecznie.

    OdpowiedzUsuń

Będzie mi niezmiernie miło za każdy komentarz. Jednakże namolnego spamu nikt nie lubi, podobnie zresztą jak "hejtingu". Jeśli chcesz kogoś poobrażać to radzę użycie tego fajnego krzyżyka w prawym górnym rogu. Komentarze tylko spamujące lub obraźliwe będą usuwane.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...