Opis:
Ponure, zaściankowe miasteczko na południu Stanów Zjednoczonych. Młodzieńcze życie Dilla nie jest łatwe. Nie dość, że czuje się napiętnowany przez trudną rodzinną sytuację, to dodatkowo w szkole traktowany jest jak odmieniec. Jedynym antidotum na cały ten wszechogarniający jad, jest jego przyjaźń z innymi wyrzutkami Travisem i Lydią. Historia wzlotów i upadków trójki przyjaciół, którzy za wszelką cenę chcą wyrwać się z tego nieprzyjaznego dla nich miejsca.
Moja ocena: Oby więcej takich (*****)
– Powiem tak – dodał cichszym głosem. – Jak mu się spojrzało w oczy, widziało się chodzącego trupa. Mam ciarki na plecach, jak o tym myślę. Byłem w Wietnamie. Różne rzeczy w życiu widziałem. Ale nigdy człowieka tak do reszty przeżartego bólem. Wtedy ludzie zaczęli nazywać go Królem Węży. Wcale nie próbowali się z niego wyśmiewać. Po prostu chcieli jakoś nadać temu sens, tak myślę. Ludzie zawsze tak robią, kiedy się czegoś boją. „O, idzie Król Węży”, powiadali. Ludzie boją się rozpaczy. Uważają, że jest zaraźliwa, jak choroba.
Na Dyskusyjnym Klubie Książki sięgamy po różne rodzaje literatury. Zdarza się i tak, że w nasze ręce trafi książka młodzieżowa, choć wszyscy już nieco wyrośliśmy z tej kategorii wiekowej. Co ciekawe znajdujemy wśród nich takie lektury, które odpowiadają naszym gustom. Nie są infantylne. Dziecinne. Czy nazbyt przerysowane. I mają w sobie jakiś głębszy przekaz.
A wokół tego lęku krążyło jeszcze inne, równie okropne uczucie: nigdy nie czujesz się równie nagi jak w chwili, gdy ktoś trafnie określa pragnienie, o którego istnieniu nawet nie miałeś pojęcia.
„Król Węży” to książka o tym, jak ważne w życiu młodych ludzi jest posiadanie dobrego przykładu. Mentora, który nie tylko wesprze, ale zmotywuje do pracy nad swoimi ograniczeniami. To także opowieść o walce o własne marzenia. I o sile przyjaźni, która chroni człowieka przed mentalnym upadkiem, w chwilach, gdy cały świat wydaje się być przeciwko tobie.
– Jesteś przeznaczona do wielkich rzeczy, Lydio. Ale to ma swoją cenę. Wszyscy chcą być blisko takich osób i skubnąć trochę dla siebie. Może przyjść taki dzień, kiedy naprawdę będziesz musiała się wysilić, żeby odróżnić tych, którzy kochają cię dla ciebie samej, i tych, którzy tylko chcą ogrzać się w blasku twojej sławy. Masz dwóch przyjaciół, którzy może nie są najbardziej trendy na świecie, ale szczerze cię kochają.
Jestem oczarowana przedstawioną historią i bohaterami, którzy najzwyklej w świecie mnie przekonują. Nie są cukierkowi jak w wielu powieściach tego typu. No i posiadają większe problemy niż w co ubrać się na bal maturalny. Przez to są dla mnie bardziej wiarygodni. Uosabiają każdą wyróżniającą się jednostkę, każdego freaka, który pojawia się w danym otoczeniu. Udowadniają, że ze swojej inności można zrobić atut.
Zdecydowanie polecam!
Ps. Jeff Zentner tworzy muzykę, więc jeśli ktoś jest ciekawy jak radzi sobie także na tym polu, polecam poszukać! :P
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Będzie mi niezmiernie miło za każdy komentarz. Jednakże namolnego spamu nikt nie lubi, podobnie zresztą jak "hejtingu". Jeśli chcesz kogoś poobrażać to radzę użycie tego fajnego krzyżyka w prawym górnym rogu. Komentarze tylko spamujące lub obraźliwe będą usuwane.