Szukaj na tym blogu

czwartek, 4 grudnia 2014

Erik Axl Sund - "Katharsis"

„Skóra ma w najcieńszym miejscu grubość jednej piątej milimetra, mimo to stanowi nieprzeniknioną barierę oddzielającą to, co znajduje się pod nią, od tego, co jest na zewnątrz. Stanowi granicę między rzeczywistością a irracjonalnym chaosem.”
Poradzenie sobie z otaczającą nas rzeczywistością bywa trudne. Jednak najcięższą walką, jaką człowiek kiedykolwiek może stoczyć, to walka z samym sobą. Główną rolę bierze w niej nasz umysł. Jednak co zrobić, gdy rozum nie jest po naszej stronie i tylko płata nam figle?

Opis:


Trzeci tom bestsellerowej szwedzkiej trylogii Oblicza Victorii Bergman sprzedanej do 35 krajów!

Wyróżniona m.in. nagrodą specjalną przez Szwedzką Akademię Twórców Literatury Kryminalnej!

Poznaj najmroczniejsze zakamarki chorego ludzkiego umysłu!

http://www.soniadraga.pl/produkt/1204/thriller-i-sensacja-katharsis.html

 

Moja ocena: Oby więcej takich (*****)


Katharsis jest tomem kulminacyjnym, zakończeniem historii, poza tym dla bohaterów także rozliczeniem i szansą na nowy początek. Książka ma bardzo mocno rozwiniętą stronę psychologiczną, czyni ją to nie tylko bardzo głęboką, ale co trzeba również powiedzieć - zagmatwaną. Rozdziały są zazwyczaj krótkie. Szybko przeskakujemy z miejsca na miejsce, od postaci do postaci. Wzmaga to dynamizm, ale wystarczy lekko zboczyć z właściwej drogi i można się pogubić. Z jednego wywiadu z autorami, ukrytymi pod jednym pseudonimem, można dowiedzieć się, że pisali rozdziały na zmianę, z tego powodu natrafimy na różne rozdziały pod względem jakości przedstawionej fabuły. Sami deklarowali, że każdy z nich skupiał się na czym innym przy pisaniu i musieli potem to ujednolicić. W ogólnym rozrachunku nie jest to minus, ale jak ktoś się mocno skupi, to wychwyci w których momentach mamy na przykład przesyt psychologii, a w których jej po prostu trochę brakuje.
„Były też inne dni. Straszliwe chwile, które uczyniły ją taką, jaką jest teraz. Wydarzenia jak krople czarnego tuszu, który rozlał się na wilgotnym papierze, barwiąc cały arkusz na szaro.”
Bohaterowie nie odbiegają od zakładanych w serii standardów. Są bardzo charakterystyczni, przemyślanie ze sobą zestawiani w celu podkreślenia pewnych cech. Kreacja bohaterów podkreśla fakt, jak bardzo seria traktuje o zbrodni, patologiach i przedstawia nam typ geniuszy/szaleńców, przestępców (prawie)idealnych, z jednej strony bardzo konsekwentnych w dążeniu do celów, z drugiej wychodzących poza wszelkie znane normy. W ich świecie przypadek nie istnieje. Tytuł jest jak najbardziej znamienny. Katharsis jako oczyszczenie, uwolnienie od cierpienia, wyzwolenie emocji czy myśli. Tak, mamy tutaj to wszystko. Od pewnego momentu nie możemy się już od historii oderwać. Wskakujemy niczym w rozpędzający się pociąg, choć ostatnia stacja ukryta jest w śniegu i mgle. Finał serii jak najbardziej ekscytujący i zaskakujący.

Oblicza Victorii Bergman


Obłęd
Trauma
Katharsis

4 komentarze:

  1. Oj narobiłaś smaczka, ale muszę najpierw poznać wcześniejsze części :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Już wcześniej inna blogerka narobiła mi ochoty na tą trylogię, a Ty jeszcze podsyciłaś moją ciekawość :)
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń

Będzie mi niezmiernie miło za każdy komentarz. Jednakże namolnego spamu nikt nie lubi, podobnie zresztą jak "hejtingu". Jeśli chcesz kogoś poobrażać to radzę użycie tego fajnego krzyżyka w prawym górnym rogu. Komentarze tylko spamujące lub obraźliwe będą usuwane.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...