"Jest we mnie tyle uciążliwych osób. Trzyletnia spragniona miłości dziewczynka, wyrachowana prawniczka, samotna wilczyca i ta, która znów chce zwariować, która tęskni za ucieczką w szaleństwo. Potrzebuję uczucia małości wobec fajerwerków zorzy polarnej, wobec potęgi rzeki. Tutaj jest się tak blisko natury i wszechświata. Moje zmartwienia i ułomności jakby się kurczą. Lubię, kiedy niewiele znaczę."
"– Co robisz? – zapytała, zadyszana.
– Wycinam drzewo.
– Dlaczego? – Głos jej się zmienił. Podniecenie ustąpiło miejsca oburzeniu. Dla kogoś z Nowego Yorku również to stanowiło powód zdumienia.
– Ponieważ zasłania widok. Nie posadziliśmy go tu. Samo się posiało.
– To drzewo tu rosło – wskazała na gałęzie. – Trwało to lata… – nabrała powietrza – … nim stało się tym, czym jest."
"Terra Indigena przyglądali się jej uważnie. Oto mieli przed sobą człowieka, który nie chciał złota ani srebra, ani drogich kamieni, ani pieniędzy."
"Po raz pierwszy w życiu jestem dumna z bycia człowiekiem. Owszem, mamy mnóstwo wad. Ulegamy słabościom, jesteśmy zagubieni, brutalni i zmagamy się z wieloma problemami. Nieważne, i tak się cieszę, że jestem córą człowieczą."
"Historia to historia, nie da się jej zmienić, można ją tylko… oswoić."
"Zło nigdy mnie nie zaskakuje, ale zawsze dziwi. Nigdy nie przestanę się dziwić, dlatego umiem zadawać właściwe pytania."
